Αρχείο ημέρας 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΕΜΑ: Ενημερωτικό σημείωμα για τη διαδικασία εκπόνησης της μελέτης του έργου «Ανακατασκευής προσόψεων κτιρίου Μ.Τ.Π.Υ. παρά την πλ. Συν/τος», το αντικείμενό της, την εκτέλεση του έργου και την αιτία της αύξησης της συμβατικής δαπάνης του.

Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2009

Ενημερωτικό σημείωμα της τεχνικής Υπηρεσίας του ΜΤΠΥ σχετικά με την ανακατασκευή προσόψεων και λοιπών εργασιών στο κτίριο του ΜΤΠΥ στη πλατεία Συντάγματος.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΜΑΡΜΑΡΩΣΕΩΝ

Το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (Μ.Τ.Π.Υ.) έχει στην ιδιοκτησία του το κτήριο, που καταλαμβάνει το οικοδομικό τετράγωνο που περιβάλλεται από τις οδούς Ερμού, Νίκης, Μητροπόλεως και την πλ. Συν/τος, στο οποίο στεγάζεται το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών (ΥΠΟΙΟ). Στο κτίριο αυτό παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα σχετικά με τις ορθομαρμαρώσεις των όψεών του. Οι προσόψεις του έχουν επενδυθεί με μάρμαρα προέλευσης Ιωαννίνων τύπου «Τσινί». Η μάζα του μαρμάρου αυτού διασχίζεται από κομμούς, δηλ. επιφάνειες ρηγματώσεων οι οποίες έχουν γεμίσει από άλλο υλικό, που εναποτέθηκε από τα εδαφικά νερά. Οι κομμοί αυτοί είναι μικρής αντοχής και ευαίσθητοι στις ατμοσφαιρικές επιδράσεις με αποτέλεσμα με την πάροδο των ετών το μάρμαρο να χάνει τη συνοχή του και να διαχωρίζεται σε κομμάτια εκατέρωθεν του κομμού.

Η ακαταλληλότητα του μαρμάρου αυτού για εξωτερικές επενδύσεις, σε συνδυασμό με τον τρόπο στερέωσής τους που εφαρμοζόταν την εποχή τοποθέτησής τους και την πολύπλοκη μορφολογική διαμόρφωση των όψεων, υπήρξαν οι αιτίες πτώσης τεμαχίων μαρμάρων, που άρχισαν ήδη από το στάδιο της τοποθέτησής τους κατά την ανέγερση του κτηρίου (1967 – 1974).

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος το 1974 επενδύθηκαν οι κουπαστές και οι πρόβολοι, που αποτελούνταν από ολόσωμα τεμάχια μαρμάρων, με ανοξείδωτη ευρωπαϊκή λαμαρίνα που ήταν βαμμένη στο χρώμα των μαρμάρων.

Το 1976 έγινε συμπληρωματική στερέωση των ορθομαρμαρώσεων με ορειχάλκινους κοχλίες.

Μετά το σεισμό του Φεβρουαρίου 1981, η αρμόδια επιτροπή της Υπηρεσίας Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (Υ.Α.Σ.), που ερεύνησε το κτίριο για τη διαπίστωση των προκληθεισών ζημιών, αποφάνθηκε για την ακαταλληλότητα της μαρμαροεπένδυσης.

Το 1982 έγινε νέα στήριξη των ορθομαρμαρώσεων με επιπλέον κοχλίες για την προσωρινή αντιμετώπιση του προβλήματος, μέχρι να εφαρμοστεί η τελικά ενδεδειγμένη λύση.

Μετά από πτώση μαρμάρου το Μ.Τ.Π.Υ ζήτησε το 1984 τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από το ΤΕΕ για τη διαπίστωση της κατάστασης της ορθομαρμάρωσης. Απ’ αυτήν διαπιστώθηκε η κακή κατάστασή της και ο άμεσος κίνδυνος που υπήρχε, έγινε δε πρόταση από τον πραγματογνώμονα για τη λήψη άμεσων μέτρων ασφαλείας (κατασκευή προστατευτικού προστεγάσματος) και την αντιμετώπιση επειγόντως του προβλήματος.

ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Το Μ.Τ.Π.Υ. λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, τις απόψεις του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας Δημοσίων Έργων (Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.) και της Τεχνικής του Υπηρεσίας αποφάσισε το 1986, αφενός μεν να τοποθετήσει προστατευτικό προστέγασμα στην οροφή του ισογείου και αφετέρου να αναθέσει τη μελέτη ανακατασκευής των προσόψεων, ακολουθώντας τη διαδικασία του άρθρου 5 του Ν. 716/77 (Ανάθεση και εκπόνηση μελετών του Δημοσίου), δηλαδή με προεπιλογή μελετητικών γραφείων και αξιολόγηση προκαταρκτικών μελετών, ώστε να εφαρμοστεί η καλύτερη τεχνικοοικονομικά λύση.

Για την διεκπεραίωση της διαδικασίας αυτής ορίστηκε Επιτροπή αποτελούμενη από καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και εκπροσώπους του ΤΕΕ, του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ), του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κλπ. Ο διαγωνισμός αυτός ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ανατέθηκε η εκπόνηση της μελέτης στους μελετητές, των οποίων η προκαταρκτική μελέτη κρίθηκε ως η τεχνικοοικονομικά καλύτερη. Σημειώνουμε ότι οι μελέτες που προέβλεπαν επένδυση των ορθομαρμαρώσεων με διάφορους τρόπους, υπερτερούσαν αυτών που προέβλεπαν αφαίρεση των μαρμάρων και τοποθέτηση νέων.

Η μελέτη εκπονήθηκε σε διάφορα στάδια (προμελέτη – οριστική μελέτη – μελέτη εφαρμογής – τεύχη δημοπράτησης), που εγκρίθηκαν αρμοδίως (Δ/νση Τεχν. Υπηρ. Νομαρχίας Αττικής, Επιτροπή Ενασκήσεως Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ), κλπ.) κατά το χρονικό διάστημα από το 1988-1991.

 Το αντικείμενο της μελέτης αυτής βάσει της προκριθείσας προκαταρκτικής του 1986 (δηλαδή 12 χρόνια από την αποπεράτωση του κτηρίου) ήταν  αποκλειστικά η αντιμετώπιση του προβλήματος των ορθομαρμαρώσεων και περιελάμβανε τις αναγκαίες επεμβάσεις στήριξης και επένδυσης στα μάρμαρα, τη στεγανοποίηση του δώματος, την  επισκευή των  εγκιβωτισμένων  υδρορροών στα   περιμετρικά υποστυλώματα, τη συμπληρωματική στερέωση, επισκευή και συντήρηση των ψευδοροφών του ισογείου και την κατασκευή περιφράγματος στο δώμα του κτιρίου για την απόκρυψη των μηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Ειδικότερα οι εργασίες στην επέμβαση επί των υπαρχόντων μαρμαροεπενδύσεων, που αποτελούσαν  το σημαντικότερο και ουσιαστικότερο τμήμα του έργου, ήταν η απορρύπανση των μαρμάρων, η κατασκευή αρμών διαστολής, η επένδυση των μαρμάρων με πολυεστερικό πλέγμα εμπλουτισμένο με ακρυλικό υλικό, η τοποθέτηση στερεωτικών συσφικτικών μεταλλικών λαμών (τσερκιών) και μεταλλικών δοκών για τη γραμμική στήριξη των μαρμάρων, η τοποθέτηση των προκατασκευασμένων επικαλυπτικών σύνθετων φύλλων – πλακών αλουμινίου τύπου Alucobond στερεωμένων σε οδηγούς από προφίλ αλουμινίου και η τοποθέτηση πλακών από αφρώδη εξηλασμένη πολυστηρόλη στην εσωτερική επιφάνεια των προκατασκευασμένων στοιχείων επικάλυψης για την εξωτερική μόνωση του κτηρίου και παράλληλα την επιφανειακή στήριξη των μαρμάρων.

Η μελέτη αυτή αποτελούσε κατά τεκμήριο την καλύτερη δυνατή λύση, επειδή προέκυψε ως αποτέλεσμα διαδικασίας διαγωνισμού επιλογής και αξιολόγησης προκαταρκτικών μελετών.

Μετά την έγκριση της μελέτης από τους αρμόδιους φορείς (Δ/νση Τεχν. Υπηρ. Νομαρχίας Αθηνών, ΕΠΑΕ, κλπ.) το Μ.Τ.Π.Υ. αποφάσισε να αποστείλει τη μελέτη στη Διεύθυνση Ειδικών Έργων Αναβάθμισης Περιοχών του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., προκειμένου να διατυπωθούν και οι απόψεις του Υπουργείου σχετικά με αυτήν. Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. απεφάνθη, ότι αν το Ταμείο αποφάσιζε να μην εφαρμόσει την ήδη εγκεκριμένη μελέτη, θα μπορούσε να προχωρήσει στη διερεύνηση του θέματος της εκπόνησης νέας μελέτης υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Στις συνεννοήσεις που ακολούθησαν δεν υπήρξε ουσιαστική κατάληξη. Παράλληλα το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ΥΠ.ΕΘ.Ο.), με δική του πρωτοβουλία, αντικατέστησε το προστατευτικό προστέγασμα με νέο ευρύτερο και ισχυρότερο, χωρίς όμως να εξασφαλίζεται η αποφυγή ατυχήματος, αφού ήταν δυνατό τεμάχια μαρμάρου κατά την πτώση τους, να χτυπούσαν σε υποκείμενα οικοδομικά στοιχεία της πρόσοψης και να εξοστρακίζονταν εκτός περιφράγματος.

Το 1994 το Δ.Σ. αποφάσισε την εκτέλεση του έργου και την αναπροσαρμογή (επικαιροποίηση) των τευχών δημοπράτησης του έργου με τις τότε ισχύουσες τιμές.

Από την εκ νέου εξέταση του θέματος δημιουργήθηκε προβληματισμός για την εφαρμογή της υπάρχουσας μελέτης, επειδή δινόταν λύση στο πρόβλημα βάσει της προκαταρκτικής μελέτης του 1986, που είχε αξιολογηθεί τότε ως η καλύτερη τεχνικοοικονομικά. Είχε όμως παρέλθει μια δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας, υπήρχε ραγδαία ανάπτυξη στην παραγωγή και χρήση νέων οικοδομικών υλικών καθώς επίσης και στην τεχνολογία ενσωμάτωσης των υλικών αυτών στις κατασκευές και συνεπώς θεωρήθηκε σκόπιμο να διερευνηθεί εκ νέου, μήπως η μελέτη αυτή ήταν ξεπερασμένη. Επίσης λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρή και γεωμετρικά αυξανόμενη διάβρωση των αλουμινίων των υαλοπετασμάτων, τα συνεχή έγγραφα – παράπονα του ΥΠ.ΕΘ.Ο. από την προβληματική λειτουργία των υαλοπετασμάτων, την ουσιαστική έλλειψη της στεγάνωσης του εσωτερικού του κτιρίου από βροχή και αέρα, την αδικαιολόγητη θραύση ορισμένων υαλοπινάκων χωρίς εμφανή αίτια, τη μεγάλη καταπόνηση των υαλοπετασμάτων από διαφορές θερμοκρασιών και τις ισχυρές ανεμοπιέσεις λόγω θέσης και ύψους, κυρίως το ότι είχε παρέλθει 25ετία πλέον από την τοποθέτησή τους και το γεγονός ότι στην υπάρχουσα μελέτη η τοποθέτηση των φύλλων επικάλυψης των μαρμάρων συνδεόταν άμεσα με τα υπάρχοντα υαλοπετάσματα, θεωρήθηκε ότι επιβαλλόταν η διερεύνηση της αντοχής των υφιστάμενων υαλοπετασμάτων και η εξέταση του ζητήματος της παραμονής ή αφαίρεσής τους από το κτίριο.

        Κατόπιν τούτων αποφασίστηκε να διερευνηθεί εκ νέου εάν το  Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  μπορούσε να αναλάβει την εκπόνηση συνολικής μελέτης (εναλλακτικής λύσης) για την ανακατασκευή των προσόψεων, που θα περιελάμβανε εκτός από την αντιμετώπιση του προβλήματος των ορθομαρμαρώσεων και τις λοιπές απαιτούμενες νέες επεμβάσεις στις προσόψεις και κυρίως την επίλυση του ζητήματος της αντικατάστασης ή όχι των υαλοπετασμάτων των προσόψεων. Επίσης εξετάστηκε η δυνατότητα ένταξης του έργου σε προγράμματα χρηματοδότησης του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (π.χ. ΕΤΕΡΠΣ, κλπ). Οι διαδικασίες αυτές δεν κατέληξαν σε κάποιο αποτέλεσμα.

Επίσης αποφασίστηκε να ζητηθεί και από το ΕΜΠ η εκπόνηση προγράμματος εφαρμοσμένης έρευνας – μελέτης εναλλακτικής λύσης αντιμετώπισης των προβλημάτων των προσόψεων. Το ΕΜΠ ανταποκρίθηκε και η πρόταση του προέβλεπε την επικάλυψη των ορθομαρμαρώσεων με ειδικές μεμβράνες ως μέσου ενίσχυσης και πρόσθετης προστασίας των μαρμάρων. Τα αποτελέσματα όμως της δοκιμαστικής εφαρμογής οδήγησαν στην απόρριψη αυτής της μεθόδου, με τη σύμφωνη γνώμη του ΕΜΠ, παράλληλα όμως κρίθηκε από το ΕΜΠ απαραίτητη η αντικατάσταση των υαλοπετασμάτων.

Επί του θέματος παρενέβη επίσης μέσω του ΥΠ.ΕΘ.Ο. και το ΤΕΕ, το οποίο ανέθεσε σε ειδικό μελετητή τη διερεύνηση του θέματος και τη διατύπωση πρότασης – μελέτης, χωρίς όμως τελικά να διατυπωθεί εναλλακτική λύση.

Στη συνέχεια εκδηλώθηκε μεγάλο ενδιαφέρον από την Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας Α.Ε. (ΕΑΧΑ ΑΕ), που είχε αναλάβει το πρόγραμμα ανάπλασης της περιοχής της πλ. Συντάγματος λόγω των επικείμενων Ολυμπιακών αγώνων, για την ταχεία επέμβαση στις προσόψεις του κτηρίου με στόχο την αισθητική βελτίωσή του και την αφαίρεση του υφισταμένου προστατευτικού προστεγάσματος και των αντιαισθητικών και αυθαίρετων εξωτερικών μονάδων κλιματισμού, που ήσαν διάσπαρτες στις όψεις του κτηρίου. Μετά από επαφές και διαβουλεύσεις η ΕΑΧΑ μας γνωστοποίησε, ότι δεν αναλάμβανε την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να το υπαγάγει στο πρόγραμμα χρηματοδοτήσεών της και ότι δεν είχε αντίρρηση στην εφαρμογή της υπάρχουσας μελέτης.

Πέραν των ανωτέρω συνεχίστηκε η περαιτέρω διερεύνηση του θέματος, με αναζήτηση και άλλων εναλλακτικών λύσεων, χωρίς αποτέλεσμα.

Κατά το διαρρεύσαν όμως χρονικό διάστημα από την εκπόνηση της μελέτης  διαπιστώθηκε η χρήση των πλακών επικάλυψης (panels) τύπου Alucobond σε πολλά σημαντικά και κεντρικά κτήρια της Αθήνας (π.χ. κτ. HONDOS CENTER στην πλ. Ομόνοιας, κτ. DIVANI HOTEL στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, κτ. SHELMAN στον Παράδεισο Αμαρουσίου, θεραπευτήριο «ΥΓΕΙΑ», κ.ά.) με άριστα κατασκευαστικά και αισθητικά αποτελέσματα και κατόπιν εγκρίσεων της Επιτροπής Ενασκήσεως Αρχιτεκτονικού Ελέγχου.

        Κατόπιν των ανωτέρω αποφασίστηκε τελικά η εφαρμογή της εκπονηθείσας μελέτης καθώς και η επικαιροποίησή της περιλαμβάνοντας στο αντικείμενό της την αντικατάσταση των υαλοστασίων και τη λήψη μέτρων ηλιοπροστασίας του κτηρίου, μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της συμπληρωματικής σύμβασης με τους μελετητές από άποψη αύξησης του αντικειμένου της μελέτης και αφήνοντας εκτός της υπό εκπόνηση μελέτης  αρκετές άλλες εργασίες κυρίως Η/Μ εγκαταστάσεων.

        Η αναθεωρημένη μελέτη εγκρίθηκε αρμοδίως (Τεχνικές Υπηρεσίες Νομαρχίας Αθηνών, Πολεοδομία, ΕΠΑΕ, Τεχνικό Συμβούλιο Μ.Τ.Π.Υ., κλπ.) στις 29/07/03 .

Από την  εν λόγω μελέτη , προέκυψε δαπάνη εργασιών ύψους 3.230.423 ευρώ, στην οποία προστιθέμενη η προσαύξηση κατά  28% για  Γενικά Έξοδα και Όφελος Εργολάβου (ΓΕ & ΟΕ) (όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία για τα δημόσια έργα), τα απρόβλεπτα (15%), η αναθεώρηση και ο τότε ΦΠΑ (18%), διαμόρφωσαν το προϋπολογισμό του έργου στα 5.800.000 ευρώ.

        Οι κυριότερες εργασίες που περιλαμβάνονταν στη μελέτη, ήσαν οι ακόλουθες:

  • Στήριξη και άρση  της επικινδυνότητας των μαρμάρινων επενδύσεων συνολικής επιφάνειας 5.000 Μ2.
  • Επένδυση των εξωτερικών όψεων και του αίθριου του κτιρίου με σύνθετα φύλλα  αλουμινίου σε συνολική επιφάνεια 4.700 Μ2.
  • Αντικατάσταση των υπαρχόντων υαλοπετασμάτων αλουμινίου  συνολικού εμβαδού 3.000 Μ2 με νέα, σύγχρονα με διπλούς υαλοπίνακες και τοποθέτηση ρολών ηλιοπροστασίας.
  • Μερική μικρή ανακαίνιση των υφιστάμενων ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων. 
  • Καθαίρεση του περιμετρικού μεταλλικού προστεγάσματος και
  • Επενδύσεις με γρανίτες στο ισόγειο του κτιρίου και αντικατάσταση ψευδοροφών περιμετρικής στοάς.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ     

Το έργο δημοπρατήθηκε με ανοιχτό δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό (με τον ισχύοντα τότε «μαθηματικό τύπο») στις 22-10-03.  Στην Επιτροπή Διαγωνισμού συμμετείχαν μηχανικοί φορέων του δημοσίου και εκπρόσωποι του ΤΕΕ της Πανελλήνιας Ένωσης Διπλωματούχων Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΠΕΔΜΕΔΕ), κλπ. όπως προβλεπόταν από το νόμο.

        Στο διαγωνισμό  έλαβαν μέρος 73 εργολήπτες δημοσίων έργων και το έργο ανατέθηκε στην εταιρεία ΑΡΧΙΤΕΧ, η οποία προσέφερε έκπτωση 12,66% και συμβατική δαπάνη εργασιών (περιλαμβανομένου 28% για ΓΕ & ΟΕ)  3.611.262 ευρώ, η οποία με τα απρόβλεπτα, την αναθεώρηση και το ΦΠΑ (18%)  ανήλθε στο ποσό των 5.065.445 ευρώ.

        Η ανάθεση του έργου εγκρίθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

        Ο εργολάβος εγκαταστάθηκε στις 25-7-05, συνέπραξε κατασκευαστική κοινοπραξία με τις εταιρείες ΕΒΟΞ Α.Τ.Τ.Ε.Ε.Ε., ΑΤΕΣΕ Α.Ε. & ΑΤΕΝ Α.Τ.Ε. και ολοκλήρωσε το έργο εμπρόθεσμα (σε χρόνο ρεκόρ) το καλοκαίρι του 2006.

        Το έργο εκτελέστηκε με τις διατάξεις της νομοθεσίας περί Δημοσίων Έργων (ν.1418/84 κλπ).  Την επίβλεψη του έργου άσκησαν μηχανικοί της Τεχνικής υπηρεσίας του Μ.Τ.Π.Υ. και μηχανικοί της Διεύθυνσης Τεχνικών υπηρεσιών του Υπ. Οικονομίας και Οικονομικών , οι δε αποφάσεις του Δ.Σ. του Μ.Τ.Π.Υ. που αφορούσαν σε θέματα της εργολαβίας ήταν όλες ομόφωνες.

Η τελική συνολική δαπάνη των εργασιών ανήλθε (με τη προσαύξηση κατά 28% για ΓΕ & ΟΕ και 18% ΦΠΑ ) στο ποσό των 7.847.036,57 Ευρώ, είχε δηλαδή νόμιμη υπέρβαση κατά τη νομοθεσία περί Δημοσίων Έργων  41,65%.

        Η υπέρβαση οφειλόταν στην εκτέλεση κατά την πορεία του έργου, πρόσθετων εργασιών κυρίως ηλεκτρομηχανολογικών (Η/Μ) εγκαταστάσεων που είχαν γίνει απαραίτητες λόγω της παλαιότητάς τους (πλέον των 30 ετών από την κατασκευή του κτηρίου), της κακής λειτουργίας τους, της αδυναμίας να καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες του κτηρίου και του ΥΠΟΙΟ καθώς και των έντονων προφορικών και γραπτών αιτημάτων –παραπόνων του ΥΠΟΙΟ για την ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων αυτών.

Οι πρόσθετες αυτές εργασίες δεν μπορούσαν να διαχωριστούν τεχνικά ή οικονομικά από την κυρία σύμβαση χωρίς να δημιουργήσουν μείζονα προβλήματα στο Μ.Τ.Π.Υ., ήσαν απόλυτα αναγκαίες για την τελειοποίηση του έργου και αφορούσαν κυρίως στα ακόλουθα:

  • μεγάλης έκτασης επισκευές στο μηχανοστάσιο του κτιρίου,
  • ανακαίνιση εγκατάστασης κεντρικού κλιματισμού και αυτονόμηση κλιματισμού μεγάλου τμήματος του κτιρίου με μονάδες αντλιών θερμότητας,
  • αντικατάσταση όλου του συστήματος αερισμού του κτιρίου,
  • αντικατάσταση εξωτερικού φωτισμού,
  • αποκατάσταση κιγκλιδωμάτων και σιδηρών κλιμακοστασίων,
  • τοποθέτηση θυρών πυρασφαλείας,
  • ξύλινες επενδύσεις ισογείου,
  • επενδύσεις δαπέδου στοάς ισογείου με γρανίτες και πλακίδια, κλπ.

Οι ανακεφαλαιωτικοί πίνακες και οι συμπληρωματικές συμβάσεις είχαν τη σύμφωνη (ομόφωνη) γνώμη του Τεχνικού Συμβουλίου του Μ.Τ.Π.Υ., το οποίο αποτελείται από μηχανικούς διαφόρων φορέων του δημοσίου (Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Τεχν. Υπηρ. ΥΠΟΙΟ), εκπροσώπους του ΤΕΕ και του Συνδέσμου Ανωνύμων Τεχνικών εταιρειών (ΣΑΤΕ) και εγκρίθηκαν από το Δ.Σ του Μ.Τ.Π.Υ.  κατά τη νόμιμη διαδικασία των Δημοσίων Έργων.

Το έργο παρελήφθη οριστικά χωρίς παρατηρήσεις και αφού παρήλθε ο χρόνος εγγύησής του, από αρμόδια επιτροπή μηχανικών του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Υπ. Οικονομίας στις 23/6/09.

    Η δαπάνη του έργου βάρυνε τον Τακτικό Προϋπολογισμό του Μ.Τ.Π.Υ.

Ο Προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας του ΜΤΠΥ

Παπαγεωργίου Αλέξανδρος

Πολιτικός Μηχ/κός – Αρχιτέκτων

Ιστορικό

Επισκέπτες Ιστοσελίδας

851729